Philantropic Issue	Previous	Next
	Home

Date of issue: 18th of March 1978.

OBC/COB numbers: 1884-1887

 

Created by: J.Malveaux / Mathy Graphic

Perforation: 11 1/2
Size: 1884/1885 - 24 mm x 35 mm ;1886/1887 - 35 mm x 24 mm
Composition of the sheets: 30
Printing Process: Screendeepprint ;
Number of plates: 1884/1885 1-2 ;1886/87 1-2-3-4
Printing Run: 1884/1885 - 2.500.000ex ; 1886/1887 - 3.000.000ex
Paper: F ( see paper Types )

1884 - 10F - 25 aniversary CEMT
1885 - 10F - European Parlement EPPE
1886 - 14F - Treaty of Rome
1887 - 14F - Paul Henri Spaak

INFO

De Europese Conferentie van Ministers van Transport (E.C.M.T.) werd opgericht door een op 17 oktober 1953, te Brussel, ondertekend protocol en trad in werking op 31 december hetzelfde jaar. De Conferentie brengt de Ministers, die het Vervoer onder hun bevoegdheid hebben, van de volgende 19 landen tezamen: Duitsland, Oostenrijk, België, Denemarken, Spanje, Finland, Frankrijk, Griekenland, Ierland, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Nederland, Portugal, Verenigd Koninkrijk, Zweden, Zwitserland, Turkije en Joegoslavië. Zij telt eveneens vier aangesloten leden: Australië, Canada, Japan en de Verenigde Staten. De E.C.M.T. heeft als doelen: - alle maatregelen te treffen ten einde, in een algemeen en regionaal kader, de beste aanwending en de meest rationele uitbreiding van de binnenlandse Europese vervoeren van internationaal belang, te verwezenlijken; - het coördineren en het bevorderen van de activiteiten van de internationale Organisaties die zich aan de Europese binnenlandse transporten interesseren, rekening houdend met de activiteit van de supranationale autoriteiten op dit gebied. De Conferentie interesseert zich vooral aan de sectoren van de spoorweg, het weg en het stedelijk vervoer, de zeevaart, de verkeersveiligheid en de economische studies. In de verdragen van Parijs (1951) en Rome (1957) tot oprichting van de Europese Gemeenschappen waren de algemene rechtstreekse verkiezingen van het Europese Parlement, dat toen nog « Vergadering werd genoemd, reeds voorzien. Een werkgroep in het Europese Parlement onder leiding van de Belg Fernand Dehousse werkte reeds vanaf 1958 een ontwerpverdrag uit voor de rechtstreekse algemene verkiezing van de Europese Vergadering. Een « akte betreffende de verkiezing van de vertegenwoordigers » werd op 20 september 1976 door de Raad van Ministers ondertekend nadat het Parlement een nieuw ontwerpakkoord had goedgekeurd dat door de Nederlander S. Patijn was voorgesteld in naam van de parlementaire politieke commissie, waarvan de Belg A. Bertrand voorzitter was. Bij de ondervoorzitters telde men een andere Belg, L. Radoux. Na de verkiezingen zal het Europese Parlement 410 leden tellen, 24 onder hen zullen Belgen zijn. Het Parlement heeft als opdracht de Commissie en de Raad van Ministers in naam van de burgers van de Gemeenschap te controleren en raad te geven. Reeds meer dan 20 jaar nu, 25 maart 1957, werden de Verdragen van Rome ondertekend. De twee verdragen leidden tot de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap (E.E.G.) en van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie (E.G.A. of Euratom). De ondertekenaars gaven een nieuw impuls aan de Europese eenmaking die gestart was met de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (E.G.K.S.) in 1951. De zes stichtende leden, onder wie België, zetten aldus een beslissende stap « naar een steeds nauwere eenwording van de volkeren van Europa ». De voorzitter van de E.G.commissie, de h. Roy Jenkins, verklaarde bij gelegenheid van de twintigste verjaardag: « Voor ons moet deze historische gelegenheid de springplank vormen voor een nieuwe impuls die in staat is bij hen, die over 20 jaar voor Europa verantwoordelijk zullen zijn, het enthousiasme te wekken om zich hiervoor in te zetten... De uitdaging van Europa is thans de onze ». Paul-Henri Spaak, Belgisch staatsman, is op 25 januari 1899 in Schaarbeek geboren en overleed te Brussel op 31 juli 1972. P.H. Spaak deed zijn intrede in het Parlement op 33jarige leeftijd, hij werd Minister van Buitenlandse Zaken toen hij 37 jaar oud was. Twee jaar later, hij was toen 39 jaar, werd hij voor de eerste maal Eerste Minister. Hij was in de naoorlogse periode een van die staatslui die in alle luciditeit inzagen dat het nodig was in Europa maatregelen te treffen om een duurzame vrede, een economische heropbouw en een herstel van de internationale betrekkingen veilig te stellen. Daarom heeft hij het project gesteund en meegewerkt aan de redactie van de verdragen tot oprichting van de Europese Economische Gemeenschap en Euratom, die aangezien werden als middelen om de vrede en het evenwicht te bereiken. Hij heeft immers, na de mislukking van de Europese Defensiegemeenschap samen met anderen, het initiatief genomen tot een Europese relance en onder zijn voorzitterschap werden op Hertoginnedal de Verdragen van Rome opgemaakt. Later zou hij zelf zeggen dat van alle ondernemingen die hij heeft bezield of waaraan hij heeft deelgenomen, deze hem het meest heeft gepassioneerd die tot de oprichting van een economisch en politiek verenigd Europa moest leiden. Hij heeft er zich met volharding en wilskracht voor ingezet. Om hulde te brengen aan deze strijd van P.H. Spaak voor de uitstraling van een Europese beschaving waaraan hij sterk was gehecht, heeft de Regie der Posterijen tot de uitgifte van een speciale postzegel te zijner ere besloten.

.

.

.

.

.

.